در رابطه با جراحی توده های سر و گردن بیشتر بخوانید:
جراحی توده های سر و گردن : در ناحیه سر و گردن امکان بروز توده هایی وجود دارد که می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. از جمله توده های خوش خیم می توان به توده های مادرزادی، توده های التهابی و توده های چربی اشاره نمود.
توده های بدخیم نیز در برگیرنده سرطان های گوناگونی همچون سرطان های غدد بزاقی، سرطان های تیروئید و لنفوم می باشند.
سرطان های سر و گردن
از جمله نشانه های وجود سرطان سر و گردن می توان به بالا آودن خون، درد شدید، تغییر صدا و داشتن گوش درد به طور مداوم اشاره نمود.
انواع توده های سر و گردن
همانطور که گفتیم توده های گردنی به دو نوع زیر تقسیم می شوند:
- توده های خوش خیم
درمان این توده ها نیازمند انجام جراحی نبوده و چنانچه بیمار برای مدتی تحت نظر یک پزشک خوب قرار بگیرد درمان خواهند شد.
این توده ها برجسته بوده و معمولاً علائم دیگری همچون درد ندارند. توده های مادرزادی از جمله توده های خوش خیم هستند.
- توده های بدخیم
اگر برجستگی های موجود در ناحیه سر و گردن با درد همراه بوده و مشکلاتی را برای فرد ایجاد کرده باشند بیمار باید حتماً به یک پزشک خوب مراجعه کرده و نسبت به درمان آن اقدام کند.
پزشک با انجام روش هایی همچون سونوگرافی، آزمایشات خون، سی تی اسکن و غیره میزان پیشروی تومورها و نوع آن ها را تسخیص می دهد. چنانچه در زمان مناسب برای تشخیص و درمان توده های بدخیم اقدام نشود، این توده ها پیشروی زیادی کرده، به مراحل شدیدتری رسیده و در نهایت منجر به سرطان های سر و گردن می شوند.
پزشکان به طور معمول برای درمان توده های بدخیم از روش جراحی استفاده می کنند.
چه عواملی در بروز توده های سر و گردن تاثیر دارند؟
عوامل زیادی در بروز توده های سر و گردن تاثیر دارند که از این میان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- استعمال دخانیات
- مصرف الکل
- وراثت
- بیماری های عفونی مانند عفونت لوزه، سینوس، دندان و غیره.
- رژیم غذایی نادرست و سبک زندگی اشتباه
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت طولانی
- کمبود برخی ویتامین ها در بدن
- ابتلا به بیماری سل
توده های خطرناک سر و گردن چه ویژگی هایی دارند؟
از جمله ویژگی های این توده ها عبارتنداز:
- زخم شدن دهان
- سفت بودن توده
- وجود مشکل در حین بلع
- رشد توده به طرف دهان
- بروز توده های جدید در افراد مسن
- احساس خفگی و غیره.
جراحی سرطان سر و گردن
پزشک شما بر حسب نوع و مرحله سرطان سر و گردن ، درمان جراحی توده های سر و گردن ویژه ای را توصیه می کند. این گزینه ها عبارتند از:
جراحی روباتیک انعطاف پذیر:
جراحی روباتیک انعطاف پذیر، گزینه درمان حداقل تهاجمی برای برخی بیماران سرطان سر و گردن محسوب می شود که به جراح اجازه می دهد تا با استفاده از یک اسکوپ انعطاف پذیر به نواحی از دهان و گلو که دسترسی به آن ها دشوار است دست پیدا کند.
استریپینگ تار صوتی:
با این تکنیک یک ابزار جراحی بلند، برای برداشتن لایه های بیرونی بافت در تارهای صوتی مورد استفاده قرار می گیرد. این دستاورد برای برداشتن یک نمونه بیوپسی یا برای درمان سرطان های مرحله صفر محدود به تارهای صوتی مورد استفاده قرار می گیرد. استریپینگ تارهای صوتی، به ندرت بر روی گفتار اثر می گذارد.
جراحی لیزر:
در جراحی لیزر، یک اندوسکوپ با یک لیزر با شدت بالا در نوک آن در گلو وارد می شود. سپس می توان با استفاده از لیزر، تومور را تبخیر کرده یا برش داده و خارج نمود.
کوردکتومی:
در کوردکتومی تمام یا بخشی از تارهای صوتی برداشته می شود. این دستاورد را می توان برای درمان سرطان زبان که بسیار کوچک بوده یا تنها در بافت های سطحی قرار گرفته است استفاده نمود. بیمارانی که درمان کوردکتومی را دریافت می کنند، تغییراتی را در گفتار تجربه می نمایند. برداشتن بخشی از تار صوتی، باعث دورگه شدن صدا می شود. اگر هر دو تار صوتی برداشته شود، فرد دیگر قادر به صحبت کردن نخواهد بود.
حنجره برداری:
در این عمل جراحی، کل یا بخشی از حنجره برداشته می شود.
حنجره برداری نسبی:
در سرطان های کوچک حنجره، می توان تنها بخشی از جعبه صدا که تحت تاثیر سرطان قرار گرفته است را برداشته و بقیه حنجره را دست نخورده باقی گذاشت. حنجره برداری نسبی را می توان برای برداشتن بخشی از حنجره در بالای تارهای صوتی یا تنها یکی از دو تار صوتی مورد استفاده قرار داد.
حنجره برداری کامل:
در سرطان های حنجره گسترده تر، یک حنجره برداری کامل به عنوان گزینه درمان توصیه می شود. در این روند، کل جعبه صدا برداشته می شود. سپس در طول فرایندی که تحت عنوان نای بری، نای با روش جراحی به طرف سوراخی در گردن برای نفس کشیدن حرکت داده می شود. بیمارانی که این گزینه درمان را دنبال می کنند، دیگر قادر به سخن گفتن به طور نرمال نخواهند بود، ولی می توانند شکل های دیگر سخن گفتن را بیاموزند. بیمار می تواند درست مثل دوره قبل از درمان، غذا ها را بلعیده و نوشیدنی ها را بنوشید.
فلپ های یکپارچه:
گلو با استفاده از ماهیچه و پوست از ناحیه مجاور که به سمت گلو چرخش داده شده است، بازسازی می شود.
گلو برداری:
در این روند جراحی، کل یا بخشی از گلو برداشته می شود.
فلپ های آزاد:
با استفاده از جراحی میکرووسکولار که در آن عروق خونی کوچک در زیر یک میکروسکوپ به هم دوخته می شوند، می توان گلو را با استفاده از بافت های نواحی دیگر بدن از قبیل روده ها یا ماهیچه بازو بازسازی کرد.
برداشتن گره لنفاوی:
سرطان حنجره گاهی اوقات به گره های لنفاوی در گردن شیوع پیدا می کند. اگر چنین گسترشی محتمل باشد، برداشتن گره های لنفاوی توصیه می شود. این عمل جراحی تشریح گردن نامیده می شود و معمولاً به طور همزمان با جراحی برداشتن توموری که از قبل موجود بوده است انجام می شود. مقدار دقیق بافتی که باید برداشته شود، به مرحله سرطان بستگی دارد. در بیشتر روندهای تهاجمی بخشی از اعصاب و ماهیچه هایی که حرکت کتف و گردن را کنترل می کنند به همراه گره های لنفاوی برداشته می شوند. در این نوع جراحی، بافت سالم زیادی مورد نیاز نمی باشد و بدین ترتیب، عملکرد نرمال کتف ها و گردن حفظ می شود.
نای بری:
نای بری برای خلق یک مسیر جایگزین برای تنفس، از طریق ایجاد یک سوراخ یا شکاف در نای یا خرخره انجام می شود. موقعیت های مختلفی به نای بری نیاز دارند. بعد از یک نای بری کامل، سوراخ در خرخره به سوراخی در جلوی گردن به منظور ایجاد یک مسیر جدید برای تنفس متصل می شود. تغییرات ایجاد شده در گلو در طول این روند دائمی می باشند.
میکروسرجری ترمیمی:
این گزینه ای برای بازسازی نواحی از سر و گردن می باشد که با میکروسرجری ترمیمی تحت تاثیر سرطان قرار گرفته اند. با استفاده از بافت های دیگر بدن، می توان بینی، زبان و گلو را ترمیم نمود. استخوان فک پایین ( مندیبل) را می توان با استفاده از استخوان کوچکی از بخش تحتانی ساق پا بازسازی نمود. در بیماران که در اثر برداشتن تومور دچار فلج ثانویه صورت شده اند، انتقال ماهیچه کوچکی از بخش داخلی ران را می توان برای بازسازی لبخند انجام داد.
