درمان عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی : منظور از عفونت گوش که در برخی مواقع از آن با نام اوتیت مدیا یاد می شود، وجود آلودگی در گوش میانی افراد می باشد. گوش میانی به فضایی پر از هوا در پشت پرده گوش گفته می شود که دارای استخوان های کوچک لرزنده است.
لازم به ذکر است که احتمال بروز بیماری عفونت گوش مياني در کودکان به مراتب بیشتر از بزرگسالان می باشد.
عفونت گوش میانی در بیشتر موارد به مرور زمان رفع شده و به طور خود به خود برطرف می شود از همین رو با مراقبت به طور مرتب و همچنین تحمل درد می توان آن را درمان نمود. اما در صورتی که عفونت شدید باشد دیگر مراقبت تاثیری در درمان عارضه نداشته و فرد باید آنتی بیوتیک مصرف کند؛ افراد باید به این نکته توجه داشته باشند که عفونت های مزمن می توانند منجر به عوارض جدی همچون بروز مشکلات شنوایی در آن ها شود. لذا درمان این بیماری را پشت گوش نیاندازید.
علائم عفونت گوش میانی چیست؟
به طور معمول گسترش و شروع علائم عفونت گوش میانی بسیار سریع می باشد.
علائم عفونت گوش در کودکان
نشانه های شایع این بیماری در کودکان عبارتنداز:
- گریه بیشتر از حد معمول و طبیعی
- درد گوش به ویژه حین خوابیدن
- از دست دادن تعادل
- وجود مشکل در خوابیدن
- وجود مشکل در شنیدن یا جواب دادن به صدا
- سر درد
- تخلیه مایعات از گوش
- کاهش اشتها
- تب بالا و غیره.
علائم عفونت گوش در بزرگسالان
نشانه های شایع در بزرگسالان عبارتنداز:
- ترشح مایعات از گوش
- درد گوش
- وجود مشکل در شنوایی
چه زمان باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کرد؟
در صورت بروز هر یک از علائم ذیل به منظور تشخیص دقیق و درمان سریع به بهترین پزشک شهر خود مراجعه کنید:
- علائمی که در فوق به آن ها اشاره شد بیش از 1 روز ادامه داشته باشد.
- درد گوش بسیار شدید باشد.
- این علائم در کودکی با سنی کمتر از 6 ماه بروز کرده باشد.
- از گوش مایعات چرکی یا خونین تخلیه شود.
- در صورتی که کودک بعد از هرگونه عفونت تنفسی فوقانی یا سرماخوردگی دچار ناراحتی و بی خوابی شود.
نحوه تشخیص عفونت گوش میانی
برای اینکه پزشک بتواند بیماری تان را به درستی تشخیص دهد لازم است تا نشانه های بیماری را به درستی و به طور دقیق به ایشان توضیح دهید. استفاده از اتوسکوپ برای دیدن داخل گوش، بینی و گلو از جمله بررسی های متداول در تشخیص این بیماری می باشد. پزشک همچنین ممکن است به منظور گوش دادن به نفس کشیدن نوزادتان از استتوسکوپ بهره بگیرد.
از جمله تست های اضافی برای تشخیص این بیماری می توان به تمپانومتری، بازتاب سنج آکوستیک، سیمپانونسنتز و غیره اشاره کرد.